Baba Destek Programı nedir?
Baba Destek Programı (BADEP), Anne Çocuk Eğitim Vakfı (AÇEV) tarafından 1996 yılında geliştirilen, bilimsel gelişmeler ve toplumsal ihtiyaçlar doğrultusunda güncellenerek uygulanmaya devam eden ve babanın çocuğun bakım ve gelişiminde sorumluluk üstlenmesini, çocukla karşılıklı ve yakın bir ilişki kurmasını hedefleyen bir yetişkin eğitim programıdır. Yüz yüze ve katılımcı eğitim yöntemlerinin kullanıldığı program, ücretsiz olarak uygulanıyor.
Baba Destek Programı nasıl uygulanır?
Program, 3-6 ve 7-11 yaş dönemi çocukları olan babalara yönelik iki ayrı modül olarak uygulanıyor. On üç hafta boyunca haftada bir gün, akşam saatlerinde ortalama iki buçuk saat süren bir yetişkin eğitim programı olarak hayata geçiyor. Ele alınan konulara dair annelerin de desteğini sağlamak için ayrıca iki anne oturumu gerçekleştiriliyor. Bir baba grubu, on beş ile yirmi arasında babanın katılımıyla, grup tartışması, küçük grup çalışmaları, oyunlar, hikâyeler ve örnek olay çalışmaları gibi yetişkin eğitimi yöntemleri kullanılarak düzenleniyor. Programda; Babanın Rolü, Etkili İletişim, Aile Tutumları, Demokratik İlişki ve Empati, Olumlu Davranış Geliştirme, Sosyal ve Duygusal Gelişim, Zihinsel Gelişim, Okul, Arkadaşlar ve Baba, Bedensel ve Cinsel Gelişim, Çocukla Zaman Geçirmek ve Oyun, Yaşam Zorlukları ve Baba, Çocuğun Sorumluluk Kazanması ve Sağlıklı Cinsel Yaşam konuları ele alınıyor. Program, BADEP Eğitici Eğitimini tamamlamış gönüllü bir grup lideri tarafından uygulanıyor.
Baba Destek Programı’na katılım
Program, genellikle Şubat ve Eylül ayları içerisinde başlayacak şekilde, gönüllü eğitimcilerin uygunluğuna göre Türkiye’nin farklı il ve ilçelerinde açılıyor. Yaşadığınız bölgede grup açılıp açılmayacağını öğrenmek ve detaylı bilgi almak için ilkisbabalik@acev.org adresine e-posta gönderebilir veya (0212) 213 42 20 üzerinden bizimle iletişime geçebilirsiniz.
Katılımcı Babalardan ve Gönüllü Eğitimcilerden Yorumlar
“2019 yılında AÇEV’in Baba Destek Programı eğitimcisi oldum ve her dönem Baba Destek Programı açıyorum. Bu programın, hem öğrencilerimle hem kendi çocuklarımla olan iletişimime çok katkısı oldu. Program sırasında, diğer babalarla konuştukça kendi babalığımı sorgulamaya ve çocuklarımla daha kaliteli zaman geçirmenin yollarını aramaya başladım. Çocukların gelişim alanlarını destekleyecek farklı oyunlar araştırmaya başladım. Ve birçok oyunu sınıfımdaki öğrencilere ve kendi çocuklarıma taşımaya başladım. Hatta bir sosyal medya hesabı oluşturarak etkinlikleri topluma yaymaya başladım. Korona günlerinde bu etkinlikler benim ve çocuklarımın çok işine yaradı.
“Kızım sürekli ‘Baba ben nasıl doğdum?’ diye sorduğunda, bu sorudan her zaman kaçmanın bir yolunu bulurdum. Bazen doğru zaman geldiğinde öğreneceğini söylüyordum, bazen de annene sorabilirsin diyerek kaçıyordum. Bir oturum sırasında, bu konuyu küçük grup etkinliği yaparak diğer babalarla prova ettik. Oturumun ardından, kızımın bana gelmeden ben onun yanına giderek, yaşına uygun bir şekilde ‘Baba ben nasıl doğdum?’ sorusuna bir cevap vermeye çalıştım. Büyük bir rahatlama hissettim; ve eminim, kızım da onun hayata gelmesi gibi yeni ve önemli bir bilgiyi öğrenmekten hoşlandı. Bu anının dışında, bu programın bana empati hakkında birçok şey kattığını söyleyebilirim. Sadece öğrenmekle kalmadım, empati hakkında öğrendiklerimi kendi ilişkilerimde de uyguladım. Artık suçlayıcı bir dil kullanmıyorum ve duygularımı ifade edebiliyorum.”
“Yaklaşık on yıl önce Ankara’da (kişisel olarak radikal sayılabilecek bir kararla) Baba Destek Programı’nıza katıldım. Aldığım bilgileri uygulayarak çocuklarımı yetiştirmeye gayret ettim. Hâlen de etmekteyim. Şimdi 15 ve 14 yaşlarında çocuklarım ve girdikleri her ortamda ‘Bu çocuklar çok farklı’ tarzında çok güzel geri dönüşler alıyorum. Köyde ve baskıcı bir ortamda yetişmiş biri olarak benim ve ailemin öğrenilmiş çaresizlikten kurtulmasına verdiğiniz destek benim için çok değerli. Sizlere çok teşekkür ediyorum.”
“Bir baba olarak, evde düzeni sağlamak için ailemin benden korkması gerektiğini düşünürdüm. Baba Destek Programı’nı tamamladıktan sonra ne kadar yanıldığımı anladım. Eşimle olan ilişkimin, çocuğumuzun gelişimi üzerindeki olumlu ve olumsuz etkilerini gördüm. Artık onlarla yakın ve etkili iletişim kurmaya öncelik veriyorum.”